ایران مرجع پارسی بلاگ

توضیحات :  اگر هر یک از عناصر اصلی “این دنیای کوچک” یعنی افراد و محیط آن، جا به عناصر نمادین دیگری بدهد – حتی عناصر و نماد‌های جامعه‌ای که خواننده، در هر جای جهان در آن قرار دارد – نتیجه امر تقریباً مشابه همین وضع خواهد بود. دن کامیلو، کشیشی است باهوش، رند، ساده، خوش‌قلب، جوانمرد، خشن، مومن، زورمند، لجوج… روستایی؛ په پونه نیز مردی است زورمند،لجوج، خوشقلب، مهربان، خشن، ساده‌لوح، جوانمرد، جزم‌اندیش، کم سواد، با روحیه‌ای نامستحکم، مایل به حیله‌گری اما ناتوان از آن، روستایی و … کمونیست. محیط عمل و میدان تعارض این دو شخصیت، قصبه‌ای است در کنار رودخانه‌ای در حاشیه یکی از شهر‌های ایتالیایی: دن کامیلو کشیش این قصبه است وبه په پونه شهردار آن، که در عین حال مکانیک قصبه هم هست. و این دو، به لحاظ اختلاف دو ایدئولوژی و بینشی که بدان پایبندند، دائم با هم گلاویز… نیز باید به وجود یک شخصیت سوم هم در این “دنیای کوچک” اشاره کرد. این شخصیت مجسمه عیسی مسیح است که بر فراز محراب کلیسا نصب شده و در جریان وقایع، گاه به دخالت‌هایی ظریف، ما حاصل را به خیر و عافیت می‌کشاند و در نتیجه، هر چند ظاهراً در پایان هر ماجرا نوعی تعادل و توازون بین دو عنصر نمادین داستان( کشیش و شهردار مارکسیست ) برقرار می‌شود، اما حضور و دخالت مجسمه، نیروی کشیش را کمی “مساوی‌تر” می‌کند. داستان‌های دن کامیلو، در اروپا، شهرت بسیار دارد و قهرمان آن، کشیش شجاع و ساده قلب، همچون “شوایک” قهرمان کتاب طنز- آمیز “یاروسلاو‌هاشک” شخصیتی بسیار محبوب و معروف است. بعضی از این داستان‌های طنز به صورت فیلم درآمده که فرناندل، هنرپیشه فقید سینمای کمدی فرانسه، بازیگر نقش دن کامیلو و جینوچروی، هنرپیشه ایتالیایی، نقش په پونه را در آن بازی کرده‌اند..........