آنژیوگرافی ، خطرات و مزایای آن
تاریخچه آنژیوگرافی :این روش که در ابتدا بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شد، برای اولین بار در سال 1929توسط ورنر فورسمن بر روی انسان صورت گرفت.هدف فورسمن ابداع روشی برای رساندن مستقیم داروها به درون قلب بود، اما قابلیت تکنیک فورسمن، به عنوان یک ابزار تشخیصی توسط افراد دیگر مورد توجه قرار گرفت. امروزه کاتتریزاسیون و آنژیوگرافی قلبی برای اهداف تشخیصی، مداخله درمانی و یا هر دو انجام میپذیرند.
نحوه انجام آنژیوگرافی : در آنژیوگرافی کاتتر ( لولهای باریک) از طریق سیاهرگ( برای ارزیابی قلب و راست سرخرگ ریوی) یا سرخرگهای (ارزیابی آئورت، قلب چپ و سرخرگ کرونروی) پا یا دست به سمت قلب هدایت شده و مستقیماً اندازهگیریها و تصویربرداریهای لازم را انجام میدهد.
کاربرد آنژیوگرافی :
کاربرد تشخیصی : مهمترین ویژگی آنژیوگرافی بررسی دقیق عروق کرونر قلب میباشد. این روش تصویربرداری اطلاعاتی را به دست میدهد که شاید هیچ روش دیگری قادر به مهیاکردن آنها نباشد. در این روش امکان اندازهگیری مستقیم فشارهای داخل قلب و با تزریق ماده حاجب امکان مشاهده عروق کرونر قلب، حفرههای قلبی و عروق بزرگ فراهم میشود. کاربرد معمول آنژیوگرافی شامل تایید ناهنجاریهای احتمالی داخل قلبی و تعیین موقعیت آناتومیک و اهمیت فیزیولوژیک آنها و نیز بررسی تنگی عروق کرونری قلبی میباشد. اگر عروق قلب بهطور کامل باز باشند، ماده حاجب به خوبی در طول رگ امتداد پیدا میکند اما اگر مناطقی از رگ دچار تنگی باشند در این نواحی ماده حاجب خوب عبور نمیکند و در عکس به خوبی محل تنگی و شدت آن مشخص میشود، و از روی همین اطلاعات، نحوه درمان و نیاز به آنژیوپلاستی یا جراحی قلب را تعیین میکند.
اپس قبل از اقدامات درمانی مانند آنژیوپلاستی شریان (سرخرگ) کرونر،جراحی باز پیوند عروق کرونر یا عمل جراحی دریچهها ،به آنژیوگرافی تشخیصی نیاز است.
کاربرد درمانی (آنژیوپلاستی): آنژیوپلاستی به معنی باز کردن یا ترمیم رگ میباشد. در این روش رگ مسدود توسط بادکنکی متسع میشود و چند ثانیه در این حالت نگاه داشته میشود تا رگ باز شود. اغلب برای محکم کاری یک لوله فنر مانند به نام استنت (Stent) داخل رگ مسدود قرار داده میشود تا از انسداد مجدد آن جلوگیری به عمل آید.
عوارض آنژیوگرافی تشخیصی و درمانی : انجام این بررسی نیاز به یک یا دو روز بستری شدن دارد ولی انجام آن حدود نیم ساعت به طول میانجامد و معمولاً بیمار بدون عارضهای خاص از بیمارستان مرخص میشود. اگرچه آنژیوگرافی قلب معمولا روش بیخطری است، بصورت نادر ممکن است با عوارضی چون آسیب عروق، نارسایی کلیه (به علت ماده حاجب)، سکته قلبی یا مغزی(بدلیل ارسال لخته) همراه باشد.ریسک این عوارض در بیماران مختلف متفاوت است و نیز در آنژیوگرافی تشخیصی کمتر ار آنژیوپلاستی است . در مورد ریسک این عوارض در شما از پزشک خود سئوال کنید.
آنژیوگرافی یک آزمون تشخیصی رگهای خونی است . متخصص قلب و عروق با تزریق ماده رنگی به عروق خونی جریان خون را بررسی میکند ، مشاهده جریان از طریق فلوروسکوپی انجام میدهد. آنژیوگرافی برای تشخیص بیماری عروق محیطی، بیماری عروق کرونر، نارسایی وریدی ، و عمق ترومبوز وریدی انجام میگیرد. خطرات ناشی از آنژیوگرافی شامل خونریزی و یا عفونت در محل تزریق و واکنش به رنگ است.
در روش آنژیوگرافی ابتدا ماده خاصی به درون شریانی که قصد تصویربرداری از آنرا داریم تزریق میکنیم. این ماده مانع از عبور اشعه ایکس شده و در واقع موجب میشود خون هم مانع عبور اشعه شده و در نتیجه سایه شریان حاوی خون مانند استخوان بر روی فیلم دیده شود.
آنژیوگرافی نوعی عکس برداری رنگی است.
به کمک آنژیوگرافی تعداد عروق کرونر مسدود شده، محل انسداد و میزان آن مشخص میشود و مستقیمترین راه کشف مشکلات شریانهای کرونری قلب استفاده از آنژیوگرافی است. این روش با تزریق یک ماده رنگی حاجب به وسیله یک لوله بلند، نازک و قابل انعطاف بنام کاتتر انجام میشود.
اگرچه هنگامی که لوله کاتتر به قلب میرسد ممکن است فرد مقداری دچار تپش قلب شود ـ که این وضعیت طبیعی است ـ اما به طورکلی هنگام انجام آنژیوگرافی فرد چیزی احساس نمیکند.
در این روش پس از اینکه کاتتر از طریق شریان یا وریدی که در کشاله ران وجود دارد به سمت قلب فرستاده شده و در قلب یا مدخل عروق تغذیهکننده آن قرار گرفت، ماده حاجب ـ که به وسیله اشعه ایکس قابل رویت است ـ تزریق و از زوایای مختلف قلب عکسبرداری میشود.
گاهی اوقات از شریانهای موجود در مچ دست یا آرنج نیز برای انجام آنژیوگرافی استفاده میشود.
کاربرد
کاربرد معمول آنژیوگرافی شامل بررسی مشکلات اکتسابی (تنگی عروق کرونر)، تایید ناهنجاریهای مادرزادی قلب (سوراخهای داخل قلب یا تنگی دریچهها) و… است. در صورت وجود شواهدی دال بر تنگی رگها یا مشکلات ساختمانی قلب معمولا متخصص قلب انجام عمل آنژیوگرافی را به فرد بیمار توصیه میکند و معمولا قبل از هر گونه عمل جراحی روی رگهای کرونری یا اعمال جراحی مرتبط با مشکلات مادرزادی، ابتدا باید با آنژیوگرافی آناتومی موضع مربوطه را مشخص کرد.
در آنژیوگرافی امکان اندازهگیری مستقیم فشارهای داخل قلب، مشاهده عروق کرونر، حفرههای قلبی و عروق بزرگ و… فراهم میشود؛ همچنین اقدامات درمانی در آنژیوگرافی نیز امکانپذیر بوده که از جمله آنها آنژیوپلاستی به معنی باز کردن یا ترمیم رگ است.
در این روش رگ مسدود توسط بادکنکی به نام بالون، متسع و چند ثانیه در این حالت نگه داشته میشود تا رگ باز شود؛ گاهی نیز برای جلوگیری از انسداد مجدد وسیله فنرمانندی به نام استنت داخل رگ مسدود قرار داده میشود.
عوارض
اگرچه معمولا آنژیوگرافی بدون درد و ناراحتی انجام میشود، اما در مواردی نیز هنگام تزریق ماده حاجب احساس تهوع و استفراغ، برافروختگی موقت یا گرمی به بیمار دست میدهد که به سرعت برطرف میشود. این فوقتخصص قلب میگوید: آنژیوگرافی معمولا یک آزمایش بیخطر است اما در موارد نادر اگر در حین عبور کاتتر بیمار دچار مشکل شود، معمولا میتوان به سرعت داروهای لازم را به طور مستقیم به داخل قلب تزریق و مشکل را رفع کرد.
مزایا
آنژیوگرافی در زمانی کوتاه وضعیت عروق قلب را بهخوبی نشان داده و به پزشک کمک میکند تا نوع درمان را با اطمینان بیشتری تعیین کند. آنژیوگرافی درمانی کاربرد بسیار گستردهای داشته و در مقایسه با عمل جراحی از مزایای متعدد از جمله کوتاه شدن دوره بستری، کاهش هزینه و کاهش عوارض بعد از عمل جراحی برخوردار است. به گفته وی امروزه آنژیوگرافی برای بررسی عروق کلیه، مغز، قلب، ریه و دستگاه گوارش نیز به کار میرود .....